Jak przestać wątpić w siebie?

Dlaczego wielu ludzi nie wykorzystuje potencjału, jaki w nich drzemie i wątpi w siebie?

Inteligentni napełnieni entuzjazmem ludzie prokrastynują. Sami hamują się na swojej drodze do sukcesu, i mimo, że pojawiają się nowe okazje w życiu, po prostu ich nie wykorzystują… i nie dlatego, że nie mogą czy nie mają zasobów. Dzisiejszy świat jest przepełniony możliwościami, okazjami…

Dlaczego zachowujemy się często nie tak, jak byśmy chcieli? Dlaczego odpala nam się irytacja albo agresja w określonych sytuacjach albo unikamy konkretnych osób czy sytuacji?

Wszystko, co wydarza się w naszym życiu zapisuje się w naszej podświadomości. Nam się wydaje, że mamy kontrolę nad naszym życiem, ale prawda jest taka, że na co dzień wykorzystujemy może 5% świadomego umysłu. Reszta to podświadomość.

Umysł podświadomy przetwarza 11 milionów informacji na sekundę. Umysł świadomy… 40.

Innymi słowy przez 95% czasu przesypiamy życie. Lecimy na autopilocie.

Dzisiaj rozmawiamy o tym, jak to się stało, że tak jest i co najlepsze, co z tym możemy zrobić (a możemy!).

Zapraszamy z serducha do komentowania i dzielenia się przemyśleniami 🙂

Podcast dostępny również tutaj: Spotify | Apple Podcasts | Google Podcast

W tym odcinku: „Jak przestać wątpić w siebie?”

  • moc podświadomości
  • nawyki
  • czym się karmisz?
  • na co kierujesz uwagę?
  • uwolnij się od tego, co ściąga Cię w dół
  • środowisko

Linki i nawiązania

Projekt Fajne Życie: dołącz tutaj

⭐ Projekt Fajne Życie

Nawet posiadanie całej wiedzy świata nie sprawi, że poczujemy się lepiej i zmienimy swoje życie. Tylko działanie i wykonywanie praktyk zaowocuje pięknymi i długofalowymi zmianami. Chcemy czuć się zdrowo i mieć mnóstwo energii, żeby kreować swoje życie. Żeby z odwagą sięgać po swoje marzenia.
Jak dokonać tej zmiany przy codziennym natłoku obowiązków, braku czasu, energii i motywacji, przy ciągłym zmęczeniu?

Postanowiliśmy stworzyć przestrzeń, w której każdy będzie miał możliwość projektować swoje fajne życie wraz z wspierającymi ludźmi obok.

Tworzymy PRAKTYCZNY KURS: Projekt Fajne Życie ze społecznością, spotkaniami na żywo, konsultacjami, gotowymi protokołami do wprowadzenia w życie natychmiast, wspólnymi wyzwaniami i praktykami na żywo!

Tutaj możesz zapisać się: projektfajnezycie.pl

Ciekawe cytaty z podcastu „Jak przestać wątpić w siebie?”:

’Zrobiłem coś złego, choć nie rozumiem co zrobiłem, i nie zasłużyłem na tę zabawkę. Coś jest ze mną nie tak.’

’W chwili, kiedy powiedziałaś tę historię, to jest taka prosta historia, ale jak bardzo ona wiele mówi o tym, jakie jest nasze życie, jaka jest nasza relacja z dziećmi.’

’Nie chcemy wątpić w siebie, ale wątpimy i nawet nie wiemy dlaczego. To się w pewien sposób staje naszą automatyczną reakcją.’

’Świadomie decydujmy, na co przeznaczamy nasz czas i na czym koncentrujemy naszą uwagę, tak jak światło reflektora. To my trzymamy ten reflektor, to my decydujemy, gdzie pokierujemy ten strumień światła.’

’Kiedy znamy siebie, kiedy jesteśmy dla siebie bliscy, kiedy jesteśmy uważni, to potrafimy zachować ten spokój pośród sztormu. Kiedy przychodzą problemy, wtedy kiedy my wiemy, kim jesteśmy, z uwagą możemy wybrać nasze reakcje na te problemy.’

’Pytanie, czy nie powinno być naszym najważniejszym celem, żeby wybrać dla siebie środowisko ludzi, wśród których czujemy się dobrze, którzy widzą w nas to, co dobre, którzy są dla nas w pewien sposób wymagający, ale w taki pozytywny sposób.’

Rozdziały podcastu „Jak przestać wątpić w siebie?”:

Wpływ podświadomości na zachowania i przekonania (00:00:00)
Rozmowa o automatycznych reakcjach, kształtowaniu nawyków, wpływie dzieciństwa i doświadczeń życiowych.

Samoakceptacja i radzenie sobie z wątpliwościami (00:01:06)
Opis sytuacji związanej z zakupami, emocjami, i zachowaniem dziecka, oraz dyskusja na temat samoakceptacji i wątpliwości.

Regulacja emocji i wpływ mediów na nasze myślenie (00:03:48)
Omówienie wpływu dzieciństwa na reakcje emocjonalne, rola mediów w kształtowaniu przekonań i reakcji emocjonalnych.

Kształtowanie nawyków i przekonań (00:09:03)
Wyjaśnienie mechanizmu kształtowania nawyków, wpływu przekonań na życie, oraz potrzeby uwolnienia się od negatywnego bagażu.

Rola mediów i regulacja uwagi (00:13:14)
Dyskusja na temat wpływu mediów na nasze emocje, konieczność regulacji uwagi, oraz konsekwencje nadmiernego śledzenia wiadomości.

Uwaga na to, na co kierujesz swoją uwagę (00:14:33)
Omówienie kierowania uwagi na pozytywne treści, inspiracje i rozwój osobisty.

Wpływ otoczenia na nasze życie (00:22:32)
Rozważania na temat znaczenia otoczenia, ludzi wokół nas i ich wpływu na nasze zachowania i samopoczucie.

Uwolnij się od schematów (00:17:22)
Omówienie analizy własnych zachowań, zrozumienia podświadomych mechanizmów i wprowadzania pozytywnych nawyków.

Regulacja układu nerwowego (00:24:09)
Rozmowa na temat praktyk, takich jak joga i ćwiczenia oddechowe, mających na celu regulację układu nerwowego.

Samopoznanie i rozwój osobisty (00:19:50)
Omówienie znaczenia poznania samego siebie, wartości, zachowań i reakcji na świat zewnętrzny.

Wybór odpowiedniego otoczenia (00:21:21)
Rozważania na temat wyboru otoczenia sprzyjającego rozwojowi osobistemu i zdrowemu funkcjonowaniu.

Karmienie podświadomości (00:15:38)
Omówienie wpływu mediów, treści i otoczenia na nasze życie i decyzje.

Kierowanie uwagą (00:20:49)
Rozważania na temat kierowania uwagi na obszary, na które mamy wpływ, oraz wybieranie pozytywnych myśli.

Analiza powtarzających się wzorców (00:18:27)
Omówienie identyfikacji i zrozumienia powtarzających się wzorców zachowań oraz ich przyczyn.

Trankskrypt podcastu „Jak przestać wątpić w siebie?”:

(transkrypt wygenerowany automatycznie)

Aggie (00:00:00) – Nie chcemy wątpić w siebie, ale wątpimy i nawet nie wiemy, dlaczego. To się w pewien sposób staje naszą automatyczną reakcją. Nie uświadomiono i raz, że zapisało się to w czasie dzieciństwa, a dwa, że my w ciągu życia zapisujemy w naszej podświadomości coraz to nowe wydarzenia i umiejętności. Z czasem decyzja, która jest świadoma, która płynie z naszej kory przedczołowej, zostaje przeniesiona do śród mózgowia, a konkretniej do struktur zwanych zwojami, w których staje się bezwiednym zachowaniem, automatem, nawykiem.

Kamil (00:00:29) – Hej, z tej strony Kamil.

Aggie (00:00:31) – I Aggie.

Kamil (00:00:32) – Witamy Was w podcaście Wagarowiczów. Mówimy o tym wszystkim o czym zapomniała powiedzieć nam szkoła, czyli jak prowadzić swoje życie z pasją w dobrostanie zarówno fizycznym jak i psychicznym. Sięgamy do źródeł zarówno naukowych, jak i duchowych, jak i filozoficznych. Czyli jednym słowem projekt Fajne życie. Działamy.

Aggie (00:00:50) – Wyobraźmy sobie taką sytuację tata musi dzisiaj załatwić sprawę i musi zrobić zakupy, na które akurat dzisiaj musi zabrać swojego synka Adasia. Tata zazwyczaj nie robi zakupów, ale dzisiaj akurat mama jest zajęta.

Aggie (00:01:06) – Niestety tata dzisiaj ma gorszy dzień. Bardzo niepokoi się większym rachunkiem za prąd i zastanawia się też, jak ogarnąć spłatę wyższego niż zwykle rachunku na karcie kredytowej. Przez tą finansową sytuację rano pokłócił się z mamą Adasia i czuje się jeszcze gorzej. Generalnie jego głowę zajmują ważne, dorosłe sprawy. I co dzieje się w sklepie, kiedy tata i Adaś idą do kasy? Chłopiec widzi to, co specjaliści od marketingu poszukują z największą starannością, czyli zabawki i kolorowe opakowania sztucznych słodyczy ustawiona na wysokości jego oczu. Adaś jest zachwycony nową zabawką i prosi tatę Tato, tato, kupisz mi? To zabawka. Tata jednak mieli w głowie wszystkie swoje zmartwienia i tylko sucho odmawia. Adaś nie rozumie dlaczego. Więc jeszcze bardziej podekscytowany krzyczy, żeby tato kupił mu tę zabawkę. Tata wtedy wybucha, krzycząc na cały sklep, że Adaś nie był wystarczająco grzeczny i nie kupił mu tej zabawki. Adaś jednak jest dzieckiem i nie funkcjonuje jeszcze w świecie dorosłych. Nie ma na głowie kredytów, rachunków i nieporozumień z bliskimi. Adaś nie ma zmartwień. On widzie tę sytuację Tak, jestem niewystarczająco grzeczny.

Aggie (00:02:33) – Zrobiłam coś złego, choć nie rozumiem, co zrobiłam i nie zasłużyłem na tę zabawkę. Coś jest ze mną nie tak. Adaś nie wie, co się dzieje w głowie taty i dlaczego tata powiedział to, co powiedział w taki sposób, w jaki powiedział. A też myśli, że to z jego winy tata się rozzłościł. Dlatego, że dzieci tak widzą świat. Dzieci widzą świat przez swój pryzmat. Adaś dorasta i jako dorosły Adam odgrywa w swoim życiu ten sam schemat, ciągle powtarzającą w jego życiu sytuacje, w których nie jest w stanie zrealizować swoich marzeń i celów, bo wciąż czuje się niewystarczająco dobre. I on o tym nie wie, ale on sam siebie sabotuje. On nie spełnia swoich marzeń, bo nie czuje się ich godny, bo czuje się winny. I kiedy nadarza się jakaś super okazja dla niego. On z niej nie korzysta. On znajduje wymówki, znajduje usprawiedliwienia. Ale on nie robi tego świadomie. Mówiliśmy o tym nieraz w podcastach, że mózg dzieci do siódmego roku życia emituje fale delta i theta to fale, których doświadczamy w czasie głębokiego snu.

Aggie (00:03:48) – Dlatego niemowlaki tak dużo śpią. I dlatego dzieci żyją w wyimaginowanym świecie i z patyków i szyszek potrafią tworzyć brylanty, królestwo, tory wyścigowe i krasnale, w którym całkiem serio będą bawić się godzinami. Dzieci na tym etapie chłoną wszystko jak gąbka, wszystko przyjmują za pewnik. Tata Adasia nie miał złych intencji. On sam zmagał się z czymś, z czym nie umiał sobie poradzić. Tym bardziej nie umiał o tym powiedzieć dziecku.

Kamil (00:04:19) – W chwili, kiedy powiedziałaś tą historię. To jest taka prosta historia, Ale jak bardzo ona wiele mówi o tym, jakie jest nasze życie, jakie jest nasza relacja z dziećmi i co, w jaki sposób programy programujemy naszym dzieciom i co my otrzymaliśmy w programach od naszych rodziców. I te programy potem odtwarzamy tak jak ten podkast odtwarzamy ze Spotify. I chciałem tutaj powiedzieć, że to nie jest tak, że tych sytuacji, że tych sytuacji unikniemy, bo moim zdaniem dynamika naszych zachowań jest często skomplikowana, nie wszystko da się przewidzieć, zaplanować i tym bardziej, że tak jak mówiłem, my też mamy jakiś bagaż, który otrzymaliśmy.

Kamil (00:05:12) – I to nie chodzi o to, żeby pory filtrować swoje zachowania względem dzieci, tylko o to, żeby można było się temu przyjrzeć, porozmawiać na ten temat. Nawet po takiej sytuacji to znak zdaniem.

Aggie (00:05:26) – Niezwykle ważna jest podstawa regulacji emocji. Czyli jeżeli coś się wydarza, to potem ważnym etapem jest. Wyregulowanie tego, zrozumienie, poczucie, wywołanie poczucia bezpieczeństwa. Bo takie dziecko Adaś zostaje cały czas w tym trybie przestraszeni i to nie zostaje w żaden sposób wyregulowane. Gdyby tata z nim porozmawiał powiedział Adaś. Taka taka sytuacja. Tata był bardzo smutne. Tata był bardzo zły i bardzo cię za to przeprasza. I potem się tata bawi z Adasiem i ta sytuacja zostaje. Wtedy już nie zapisuje się w Adasiu i Adam już wtedy nie ma tego problemu. Oczywiście upraszczam tutaj, bo to wszystko nie jest takie oczywiste. Natomiast natomiast wiecie o co chodzi. I tak, masz rację, to nie jest tak, że możemy idealnie. Idealnymi, idealnymi rodzicami być dla dzieci.

Kamil (00:06:25) – I nie da się wychowywać, wychować dziecka po prostu nie przekazując jakiejś mikro, mikro urazu czy mikro traumy.

Kamil (00:06:35) – I to jest tak naprawdę właśnie chodzi o to, że.

Aggie (00:06:40) – To jest Twoje przekonanie.

Kamil (00:06:41) – OK.

Speaker 3 (00:06:43) – Może tak jest.

Aggie (00:06:44) – Może tak być, bo w sumie wszystko jest naszym przekonaniem, nie? Więc tak naprawdę nie wiemy. Może tak, może nie. Natomiast chyba chodzi o to, żeby nie mieć tego ciśnienia, żeby nie cisnąć na to, że chcę, żeby było wszystko perfekcyjnie, bo w tym ciśnieniu my nie dajemy sobie luzu i takiego właśnie tego nie dążenia do tej perfekcji. My nie mamy być perfekcyjni, my mamy po prostu kochać. I to chyba o to chodzi. I odkrycie w sobie tego, tego właśnie tego kochania. No i też nie zdajemy sobie sprawy z wielu rzeczy. Czyli czasami krzyczymy nie wiemy dlaczego. A bo wszystko, co wydarza się w naszym życiu jest zapisywane w naszej podświadomości. My nie kierujemy naszym życiem tak jak nam się wydaje, że mamy kontrolę nad wszystkim. Na pewno lubimy mieć kontrolę nad wszystkim, a tak naprawdę może 5% świadomego umysłu wykorzystujemy, a reszta to jest podświadomość. Dla porównania umysł podświadomy przetwarza 11 milionów informacji na sekundę, a umysł świadomy 40 milionów.

Aggie (00:07:52) – Nie tysięcy, 40 czy 11 milionów. Do 40. Czyli można przyjąć, że przez 95% czasu śpimy, czyli żyjemy śpiąc, przysypany życiem. Dlatego zachowujemy się często nie tak, jak byśmy chcieli i nie wiemy, dlaczego akurat odpalała nam się irytacja albo agresja, w jakich sytuacjach, albo dlaczego unikamy określonych osób, albo uciekamy od konkretnych sytuacji. Coś się w nas kiedyś zapisało i się wyzwala w różnych momentach naszego życia, pod wpływem konkretnych bodźców. Przecież nie chcemy wątpić w siebie, ale wątpimy i nawet nie wiemy, dlaczego. To się w pewien sposób staje naszą automatyczną reakcją. Taką nieuświadomiona. I raz, że zapisało się to w czasie dzieciństwa, a dwa, że my w ciągu życia zapisujemy w naszej podświadomości coraz to nowe wydarzenia i umiejętności. Jak? Pod naszym czołem znajduje się najnowsza część naszego mózgu, która liczy zaledwie 4 miliony lat. I to jest kora czołowa, która odpowiedzialna jest między innymi za podejmowanie decyzji, za krytyczne myślenie, za świadomość.

Kamil (00:09:03) – Wszystko przez nią i wszystko dzięki niej.

Aggie (00:09:06) – Rozwija się w człowieku do 25 roku życia, kiedy np. podejmujemy regularnie decyzję o tym, że wychodzimy do knajpki.

Aggie (00:09:17) – Dla przykładu w piątek i sobotę zamawiamy tam sobie frytki z burgera i nie gotujemy sami. Z czasem decyzja, która płynie jest świadoma, która płynie z naszej kory przedczołowej, zostaje przeniesiona do mózgowia, a konkretniej do struktur zwanych zwojami pozytywnymi, w których staje się bez wad zachowaniem, automatem, nawykiem. Czyli już nie myślimy o tym co robić? Zjeść Tylko tak mam, że zawsze chodzę w kartami. I ja tak mam, że zamawiam zawsze frytki z burgera, bo ja tak mam.

Kamil (00:09:53) – Znacie to? Ja tak mam. To ja.

Aggie (00:09:54) – Tak mam. To właśnie się tak wydarzyło, że że się tak zapisało jako nasz automat, w który z kolei my uwierzyliśmy, że skoro ja tak mam, to taka jest prawda o mnie. Znacie to? Ja tak mam, że się ciągle spóźniam. Ja tak mam, że lubię wszystko mieć na tip top perfekcyjnie. To jest ten mechanizm. Ten mechanizm jest potrzebny oczywiście w nauce nowych rzeczy. Wszyscy znamy jego działanie. Kiedy np. prowadzimy samochód i nie pamiętamy drogi do domu, kto jechał, jeżeli nie wiemy jak jechaliśmy, co jechało.

Aggie (00:10:29) – Ale ten sam mechanizm prowadzi do kształtowania w nas przekonań, które decydują o naszym życiu, o naszych wyborach. Bo tak jak powiedziałam, wierzymy, że one są prawdą. I dlatego właśnie często nie wykorzystujemy potencjału, jakie w nas drzemie i wątpimy w siebie. Zobaczcie, inteligentni ludzie przepełnieni motywacją, prokrastynacją sami hamują się na swojej drodze do sukcesu. I mimo, że pojawiają się nowe okazje, oni po prostu ich nie wykorzystują. I nie dlatego, że nie mogą czy nie mają zasobów. Dzisiejszy świat jest pełen możliwości i okazji. I ciekawe jest to, że ludzie, którzy żyją w różnych okolicznościach, w innych okolicznościach, bez takich samych czy okazji, są w stanie realizować cele, na które nikt wokół nich by nawet nie wpadł. Oczywiście dobra wiadomość jest taka, że tak nie musi być zawsze. Jesteśmy tu po to, żeby tworzyć, żeby wzrastać i żeby to robić z radością. I teraz porozmawiamy o tym, jak możemy przestać wątpić w siebie. Pierwsza rzecz to jest odpowiedzieć sobie na pytanie czym się karmię? Żeby zacząć wierzyć w siebie, potrzebujemy uwolnić to, co nam nie służy.

Aggie (00:11:50) – Ten właśnie bagaż, który nas obciąża. Więc powinniśmy karmić się jedzeniem, które nas odżywia. I powinniśmy uwolnić się od jedzenia, które nas od środka niszczy. Dosłownie. Zastanawiacie się pewnie co Ty gadasz? Co ma jedzenie do wątpienia w siebie? O tym, jak jedzenie wpływa na nasz stan psychiczny mówiliśmy w podcaście poświęconym depresji. Jeżeli nie słuchaliście, to bardzo zachęcam do tego, żeby posłuchać, bo jedzenie ma bardzo duży wpływ, ma bezpośredni wpływ na naszą psychikę, na nasz stan psychiczne, również nie tylko fizyczne. Ale nie chodzi tylko o karmienie ciała jedzeniem czy picie, ale także o karmienie swojego umysłu. Czym karmią mój umysł? Co oglądam, co czytam? Czego słucham? Pamiętajmy o tym, że zadaniem mediów jest pobudzenie części naszego mózgu odpowiedzialnej za wychwytywanie zagrożeń, a konkretnie ciało migdałowate. Ta część mózgu jest znacznie starsza niż znana już nam kora czołowa. To jest ciekawe. Ta część mózgu liczy sobie około stu milionów lat. Nie tak jak korekta liczy 4 miliony lat. Zobaczcie, jak ona faktycznie jest nowa. Dlatego kiedy jakieś niusy z mediów pobudzają nasz strach, a więc tę starszą część mózgu, odłącza się nasze krytyczne myślenie.

Aggie (00:13:14) – I dzieje się to poza naszą kontrolą. Strach jest silniejsze niż decydowanie o tym, co mam teraz zrobić, niż świadomość. Pamiętajmy też, że media nie są organizacją charytatywną i media zarabiają poprzez reklamę. A czego te reklamy dotyczą? To już jest temat na osobny, osobny pokaz. Natomiast nie da się śledzić wiadomości i być szczęśliwym. To tak jak byśmy powiedzieli, że chcę być zdrowa i palę trzy paczki papierosów dziennie. Ludzie często wtedy pytają no ale skąd mam wiedzieć, co się dzieje na świecie? Albo co ciekawsza jak ty możesz nie wiedzieć, co się dzieje na świecie? A lepszym pytaniem by było. A na czym chcesz skupić swoją cenną uwagę? Możemy nie mieć zielonego pojęcia, co się dzieje na świecie, w polityce, ale marzymy.

Kamil (00:14:05) – O Facebooku, Instagramie, wszystkich. Kotach, tańcach i wszystkim, co tam zaśmieca nasz cenny czas i umysł.

Aggie (00:14:16) – Ale możemy mieć całkiem zacne pojęcie o tym, co się dzieje w naszym świecie. A jeśli na świecie wydarzy się coś naprawdę ważnego, o czym powinniście wiedzieć, naprawdę do was dotrze ta informacja.

Aggie (00:14:29) – My tego doświadczaliśmy wiele razy.

Kamil (00:14:31) – Sprawdzone doświadczalnie.

Aggie (00:14:33) – Tak, niejeden raz. To, co jest istotne, nie umknie. Druga rzecz to jest właśnie pytanie gdzie idzie moja uwaga? Na co kieruje moją uwagę? I rozwiązanie jest bardzo proste Kierujmy uwagę na to, czego chcemy. Na to, co jest dla nas dobre. Na to, co ciągnie nas do góry, co pozwala nam latać, wzrastać. Świadomie decydujmy, na co przeznaczamy nasz czas i na czym koncentrujemy się, na czym konkretnie koncentrujemy naszą uwagę. Tak jak światło reflektora, Co oświetla? I to my trzymamy ten reflektor. To my decydujemy, gdzie pokierujemy ten strumień światła. Możemy słuchać podcastów, możemy słuchać nagrań wideo, czytać książki na tematy, które nas inspirują, rozwijają, które budzą nasz potencjał, które nadają kierunek temu, dokąd my chcemy iść. Jest ich całe mnóstwo i szkoda z nich nie korzystać. To nie jest tak, że zawsze w świecie była taka. To było takie bogactwo dostępu, bogactwo, wiedzę, informacje.

Kamil (00:15:38) – I możliwość wyboru. Natomiast właśnie do punktu pierwszego i drugiego czym się karmisz? To były takie eksperymenty, które pokazywały, w jaki sposób ludzie zachowywali się.

Kamil (00:15:53) – Po obejrzeniu konkretnych rzeczy i porównywano np. jeżeli oglądali jakieś agresywne filmy, filmy akcji, a oglądali coś spokojnego i potem w innych sytuacjach było chyba jakieś. Z tego co czytam zadanie dotyczące inwestowania jakby niesamowicie, bardzo wpływało to, co oglądali wcześniej. Więc to naprawdę ma ogromne znaczenie czym się tam karmimy, bo to będzie w jakiś sposób rezonować nasze życie. Jeżeli cały czas będziemy się karmić wiadomościami, rozmawiać z ludźmi jak to jest źle, jak nie wiem jaka jest duża inflacja itd itd to cały czas będziemy się tym karmić i istnieje duża szansa, że to właśnie nam się na nasze życie przełoży. W momencie kiedy będziemy rozmawiać z ludźmi, którzy myślą co zrobić mogę zrobić to, mogę zrobić tamto. Mam tutaj taki projekt, Tutaj chcę zmienić to, zbudować coś i będziemy się na tym koncentrować. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że w naszym życiu również będziemy się tym zajmować. I jak porozmawiamy z dwoma różnymi ludźmi, u jednego zawsze może być źle, a drugiego zawsze może być dobrze i mogą być jednocześnie mieszkać na tej samej ulicy i. I tak.

Kamil (00:17:10) – I tak to wygląda. Dlatego właśnie to, co mamy wewnątrz i to. Jak żyjemy. To jest właśnie to, gdzie nasze myśli, gdzie nasza uwaga idzie.

Aggie (00:17:22) – To się tam zaczyna. Okay. Trzecia rzecz. Trzeci punkt. Będzie ich 4. Czyli to jest przedostatni punkt. Uwolnij się od tego, co ściąga Cię w dół. Jeżeli w naszym życiu pojawiają się co chwila jakieś podobne sytuacje, jeżeli mamy wrażenie, że kręcimy się w kółko, prawdopodobnie odtwarzamy. Przeżywamy ten sam schemat, ten sam program, ten sam wzorzec. I skoro jakaś sytuacja pojawia się już po raz kolejny, to warto się temu przyjrzeć i zobaczyć, dlaczego ona się pojawia, dlaczego ona znowu do nas przychodzi. Na przykład masz problem z zarządzaniem czasem. Masz mnóstwo pracy, zadań, spotkań. Myślisz, że potrzebujesz sobie to poukładać, bo co chwilę się frustruje, że się z wszystkim nie wyrabiasz. A może okazać się, że to czas wcale nie jest tym problemem, dlatego, że tam głębiej siedzi strach przed odrzuceniem. Być może nie potrafisz odmówić innym ludziom, bo boisz się z ich strony odrzucenia.

Aggie (00:18:27) – I oczywiście znowu dzieje się to na poziomie podświadomym. Ty nie wiesz, że Ty się boisz odrzucenia. Po prostu takie są twoje mechanizmy obronne. Więc znalezienie tej prawdziwej przyczyny naszych zachowań, które są dla nas dołujące, jest bardzo istotne. I dalej nasza uważność na zachowanie i świadomość tego, co robimy i dlaczego. Bo jak już znam moje schematy działania, to mogę teraz wybrać inaczej. Świadomie mogę zredukować ilość spotkań w moim kalendarzu już bez strachu o to, jeżeli wiem, że boję się odrzucenia. Nie muszę się tego bać. Jeżeli ja to przepracuje i jeżeli będziemy regularnie podejmować nowe wybory, wytworzą zupełnie nowy nawyk w naszym mózgu. I na początku to będzie. Używamy kory przedczołowej, żeby robić to świadomie, ale z czasem mózg stwierdzi, że nie będę ciągle o tym myślał i tracił energię na myślenie, więc zrobię z tego automat. Więc chcemy wprowadzać do naszego mózgu te dobre automaty i wszystko sprowadza się do tego, żeby poznać samych siebie. Co jest dla Ciebie ważne? Jakie są Twoje wartości? Jakie są wartości, które decydują o Twoich wyborach? Jak się zachowujesz, kiedy spotykasz innych ludzi? Dowiedz się wszystkiego o tym, co to znaczy być Tobą.

Aggie (00:19:50) – Jak bardzo siebie znasz. Kiedy znamy siebie, kiedy jesteśmy dla siebie bliscy, kiedy jesteśmy uważni, to potrafimy zachować ten spokój pośród sztormu. Kiedy przychodzą problemy? Wtedy, kiedy my wiemy, kim jesteśmy. Z uwagą możemy wybrać nasze reakcje na te problemy i zaspokoją. Możemy je rozwiązać i. Tylko w taki sposób możemy wpływać na świat wokół nas poprzez to, że poznamy siebie, poprzez to, że będziemy rozwijać siebie, bo na to mamy wpływ i nad tym mamy kontrolę, a nad tym, co jest poza nami, kontroli nie mamy i zwrócenie naszej uwagi reflektora właśnie na ten fakt też dużo nam może pomóc uwolnić. Czyli ok, ja skupię się na tym, co ja mogę zrobić, co mogę zrobić. Bardzo dużo.

Kamil (00:20:49) – Już nawet w. Covey w Siedmiu nawykach skutecznego działania bardzo zwracał też na to uwagę. Na Praca w moim kręgu wpływu. To takie ćwiczenia, w którym wypisuje się co jest, co cię przyjmuje i co jest w kręgu Twojego wpływu. I nagle się okazuje, że OK zajmuje się tymi rzeczami, na które zupełnie nie mam wpływu.

Kamil (00:21:13) – I nagle się okazuje OK. Czym się mogę zająć? Na co mam wpływ? Na to, na to i na to? To już wiem, gdzie kierować moją uwagę. Wiem co robić.

Aggie (00:21:21) – Tak. I możemy przejść do kolejnej rzeczy. Ostatniej rzeczy i bardzo ważnej rzeczy, jeśli nie najważniejszej, jeśli nie kluczowej do środowiska. Nasze środowisko jest ważniejsze niż jakiekolwiek intencje. Środowisko będzie zawsze wygrywać. Słyszałam kiedyś takie porównanie, że jeżeli chcesz, żeby Ci było ciepło, bo lubisz gorący klimat, możesz podnieść temperaturę swojego ciała. Możesz nałożyć na siebie więcej ubrań, ale jeżeli będziesz mieszkać w zamrażarce, to środowisko w końcu wygra. OK, więc możesz czytać najlepsze afirmacje. Możesz zwiększać wiarę w siebie swoją pracą wewnętrzną. Ale jeżeli mieszkasz z kimś, kto ciągnie Cię w dół, kto przypomina Ci, że nie dasz radę. W pewnym momencie podświadomie zaczniesz w to wierzyć i będziesz sabotować swoje pomysły. Jeżeli wokół Ciebie znajdzie się 9 palaczy papierosów, to najpewniej zostaniesz tym 10. Jeżeli będziesz przebywać wśród 9 osób, które patrzą na życie przez pryzmat mogę, a nie, nie dam radę.

Aggie (00:22:32) – Którzy wspierają się w swoich marzeniach bez zazdrości i zawiści najpewniej zostaniesz taką samą osobą. Pytanie, czy nie powinno być naszym najważniejszym celem, żeby wybrać dla siebie środowisko ludzi, w których wśród których czujemy się dobrze, którzy widzą w nas to, co dobre, którzy są dla nas w pewien sposób wymagający, ale w taki pozytywny sposób. Z ludźmi, którzy dbają o swoje zdrowie fizyczne, którzy dbają o swoje zdrowie psychiczne, którzy. Poznają siebie, poznają siebie, są w tym procesie i środowisko, w którym nasz mózg czuje się bezpiecznie, a nasz układ nerwowy może się regenerować i uzdrawiać. Bo jeżeli my mamy środowisko, w którym cały czas czujemy się źle, a to pociąga za sobą kolejne konsekwencje i nasze ciało nie funkcjonuje wtedy optymalnie, bo nasz układ nerwowy jest cały czas pobudzony, cały czas nie tam, gdzie powinien być, czyli w stanie relaksu I reset jest.

Kamil (00:23:41) – Dokładnie o stanie relaksu, o tym jak wywołać u siebie taką reakcję relaksacyjną. W jaki sposób wprowadzić swoje ciało w stan tego momentu, w którym my możemy w ogóle przejść do myślenia, które możemy przejść do aktywnego wybierania naszych myśli? Do tego jest potrzebne najpierw regulacja układu nerwowego i tym wszystkim za pomocą jogini za pomocą ćwiczeń oddechowych, ale i innych praktyk.

Kamil (00:24:09) – Tym wszystkim się zajmiemy w projekcie Fajne Życie. Jeżeli chcecie z nami w taką podróż się wybrać to projekt Fajne Życie. PL Zapraszamy Was serdecznie i wierzymy, że to co dzisiaj powiedzieliśmy, w szczególności ta historia, którą na początku przytoczyłeś pozwoli nam spojrzeć na siebie w inny sposób. Pozwoli nam dostrzec to, dlaczego tak naprawdę wątpimy w siebie, gdzie jest ta przyczyna I dzięki takiemu poznaniu tej świadomości my możemy stwierdzić aha, ok, to dlatego. To dlatego to teraz już wiem, bo teraz już nie muszę dalej kręcić się w kółko, mogę wyjść z niego. I tego Kochani Wam serdecznie życzę i tego, żeby rozwijać się, spełniać swoje marzenia i żyć fajnym życiem. Dzięki Śliczne!

Aggie (00:24:59) – Dzięki bardzo. Trzymajcie się.

Blog Wagarowicze.pl to nie tylko strona o tym, jak najlepiej nauczyć się słówek i gramatyki, i jak mówić swobodnie po angielsku, uwzględniająca najnowsze doniesienia ze świata neurobiologii, to także i przede wszystkim społeczność otwarta na poszerzanie horyzontów myślowych.

Zabieramy Cię na wagary i pokazujemy inną stronę tego, co zostało utarte. Zabieramy w podróż szlakami mniej uczęszczanymi, a jednak wartymi zachodu. Mówimy o tym, o czym nigdy nie powiedzą Ci w szkole, o tym, jak pokonać strach przed mówieniem, na czym w ogóle nauka polega, a także czym jest fajnie życie, wolne od stresu i lęku, o podróżach, wolności (także) finansowej i o tym, że nie trzeba w ogóle do szkoły chodzić, żeby coś w życiu osiągnąć.

Szalenie prawdopodobnym jest, że po tym, czego się tu dowiesz, Twoje życie nigdy nie będzie takie jak wcześniej, więc wchodzisz na własne ryzyko ;-)

Subscribe
Powiadom o
guest

0 komentarzy
najstarszy
najnowszy
Inline Feedbacks
View all comments

Mów swobodnie, myśl po angielsku i odkrywaj z nami świat!